ฟีโรโมน หรือ น้ำหอมฟีโรโมน ปัจจุบันมีการนำมาใช้งานอย่างแพร่หลาย ทางเรานำบทความที่น่าสนใจเกี่ยวกับกลิ่น และการใช้ฟีโรโมน มาแนะนำค่ะ
ชีวิตกำเนิดจากกลิ่น
ประสาทรับกลิ่นเป็นระบบประสาทสัมผัสดั้งเดิมของมนุษย์ที่พร้อมใช้มาตั้งแต่แรกเกิด แม้ตายังมองไม่เห็น แต่ประสาทรับกลิ่นนี่แหละที่ช่วยให้เด็กน้อยทราบตำแหน่งเต้านมแม่และสามารถดูดนมเป็นอาหารได้ ไม่เพียงแค่ช่วยให้ทารกได้อิ่มท้อง ที่จริงแล้วชีวิตน้อยๆ อาจมีต้นกำเนิดจากการที่พ่อและแม่ของเขาได้กลิ่นกันและกันก็เป็นได้
กลิ่นตัวของคนเราเกิดจากต่อมสร้างกลิ่นชื่อ อะโปไครน์ (Apocrine glands) ซึ่งพบมากที่อวัยวะเพศ รักแร้ และเต้านม ต่อมนี้จะหลั่งสารคล้ายน้ำมูกที่ไม่มีกลิ่นออกมา พอแบคทีเรียธรรมดาๆ ที่ผิวหนังไปกินสารเหล่านี้เป็นอาหารและขับถ่ายสารที่มีกลิ่นออกมา ก็จะเกิดกลิ่นเฉพาะตัวบุคคลขึ้น
ในวัยหนุ่มสาวฮอร์โมนเพศขยันทำงานเป็นพิเศษ จึงสร้างกลิ่นธรรมชาติที่มีพลังยั่วยวนทางเพศเรียกว่า ฟีโรโมน(Pheromons) มากกว่าวัยอื่นๆ
สำหรับสัตว์บกเพศเมีย รวมทั้งผู้หญิงช่วงกลางรอบเดือนหรือช่วงไข่ตกจะเป็นช่วงที่ธรรมชาติสั่งให้ร่างกายผลิตฟีโรโมนมากที่สุด ทั้งนี้ก็เพื่อดึงดูดเพศตรงข้ามให้มีเซ็กซ์ตามธรรมชาติเพื่อเพิ่มจำนวนประชากร ฟีโรโมนจึงถูกเปรียบเปรยว่าเป็นกลิ่นเรียกคู่
อย่างไรก็ตามฟีโรโมนไม่มีความเกี่ยวเนื่องกับรูปร่างหน้าตา และใช่ว่าฟีโรโมนของหญิงสาวหน้าตาดีจะยั่วยวนผู้ชายได้ทุกคน ความจริงก็คือแต่ละคนมีปฏิกิริยาตอบรับฟีโรโมนต่างกัน เช่นเดียวกับกลิ่นซึ่งคนหนึ่งรู้สึกว่าหอม แต่ก็อาจจัดว่าเหม็นสำหรับอีกคน คนสองคนที่ดึงดูดกันด้วยกลิ่นหรือฟีโรโมนจึงนับว่าเป็นคู่ที่มีความดึงดูดกันโดยธรรมชาติ สิ่งที่น่าสนใจคือฟีโรโมนจะไม่มีอิทธิพลเหนือเจ้าของกลิ่น นอกจากนี้ญาติมิตรสายที่ใกล้ชิดกันมักไม่ได้กลิ่นฟีโรโมนระหว่างกันและกัน ซึ่งอาจเป็นผลมาจากกลไกธรรมชาติที่ต้องการสนับสนุนให้มีเพศสัมพันธ์ในคนต่างพันธุกรรมกันมากกว่า
สนใจเรื่องราวเกี่ยวกับฟีโรโมน ติดตามต่อได้ที่ ฟีโรโมน
